yaşadıklarımdan benim de öğrendiğim bir şeyler var...

-kendisi gerçekten istemediği sürece kimseyi değiştiremeyeceğimi,
-huzurun en büyük mutluluk olduğunu,
-duyduğum her şeye inanmamam gerektiğini,hatta bir olayı farklı kişilerden dinlemek gerektiğini,
-başkasına yalan söyleyenin bana da söyleyebileceğini, başkasının dedikodusunu bana yapanın benimkini de başkasına yapabileceğini,
-eski dosttan düşman olmayacağını,
-elalem ne der? düşüncesine çok takılmamak gerektiğini,
-ben ne yaparsam ya da ne söylersem söyleyeyim karşımdakinin beni anladığı kadar olduğumu, onun için kendimi anlatmaya çalışmamam gerektiğini,
-dostumu dinlerken onu gerçekten anlayarak dinlemem gerektiğini,
-gezip görmenin ve yeni şeyler öğrenmenin insanı gerçekten çok mutlu ettiğini,
-hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını,
-çook büyük konuşmamayı, hele hele anlamadığım şeyler hakında hiç konuşmamayı,
-keşke demenin ve pişmanlık duymanın da gerekli olduğunu,
-bir şeyi birilerinin gözüne girmek, takdir toplamak ya da başkaları yapıyor diye değil gerçekten istersem yapmam gerektiğini öğrendim.. Öğrenmeye de devam ediyorum...