Salı, Temmuz 15, 2014

Emirgan Korusu'nda Sakin Saatler

Emirgan'da bundan daha sakin bir yaz akşamı bulamazdık. Pazartesi akşam 18 ile 21 arası oradaydik. İstinye'deki bir işimizi hallettikten sonra biraz gezelim dedik. Daha doğrusu dedim. Böyle fikirler hep benden çıkar. Benim de buralara kadar gelmişken şuraya da gidelim, şunu da yapalım şeklinde eklemeli projelerime eşim istemese de uyar sonra da fikir kendinden çıkmış gibi sahiplenir :-))
neyse bundan daha iyi zamanlama olamazdı. Bunda ramazan ayı olmasının da payı büyük tabi. Bu sene lale şenliğine yetişemedik ama Emirgan'ın her hali güzel.
Burası 17.yüzyılda IV.Murat'ın İranlı Emir Gûn'a armağanı olan bir koru. 1800'lerin sonunda Hıdıv İsmail Paşa tarafından üç köşk yaptırılmıştır. Koru, 1940'larda Belediye Başkanı Lütfi Kırdar'ın "bu kadar arazi bir kişide mi?" şeklindeki garipsemesiyle kamulaştırılmıştır..


Niyetimiz köşkleri gezmek değildi. Zaten Beltur'un falan işlettiği yerlerin durumu bence malum olduğundan belki en fazla kahvaltıya gelinebilir. Hava güzel, mis gibi..Çocuk parkında kızım oynarken biz de papağan ve serçeleri izledik huzur veren sessizlikte..
Buraya yeni eklenen bazı bölümlerle yeni nişanlı ve evli çiftlerin hafta sonu fotoğraf çekme akınına uğrayacağı kesin.
Biz de çekilelim dedik..


Korunun arka tarafına doğru yürüdük. Gerçekten hu sessizlik ve boşluk güzel ve şaşırtıcıydı. Arkadaki piknik alanına yavaş yavaş yerleşen, iftarı bekleyecek olan 2-3 aile vardı.
























Bu bölmede cesaret isteyen iki oyun alanı yapılmıştı. Sıkıca örülmüş halatların içinden 5 metre kadar yukarı tırmanıp, ip yolda yürüyüp kaydıraktan kaydık. Maceraperest kızım sayesinde onu arkadan tutmak için ben de tırmandım tabi..






diğer oyun alanında çelik halat üzerinde bir makara sayesinde kayan oturak var. O neyseki tek kişilik ve sadece çocukların boyuna göre düşünülmüş.


uygun zamanı kollayın ve bu koruyu bir turlayın bence.

1 yorum:

sevginingünlüğü dedi ki...

ziyarete geldim. Bu postunla anılarıma yolculuk ettim, bir zamanlar keyifle gezdiğim yerleri şimdi seyretmek acı olsa da yaşamak ayrı bir mutluluk, sevgilerle sevgi...