Dokuz bölümden oluşan bu denemenin (ne yalan söyleyeyim ) ilk dört bölümü beni sıktı.
Kitap Meksikalı ve Meksika üzerine. Yani Azteklerin kısa tarihinden tutun da Meksika'ya Cortes'in gelişi, İspanyollaşma ve hıristiyanlaşma süreci, bağımsızlığı vb. Bu kısımlar güzeldi ama başta anlattığı Meksika insanı nasıldır, dış görünüşü, tavırları,ruh hali, önemsediği şeyler, Amerika'ya çalışmaya gidişi, orada benliğini kaybetmemeye çalışması vs. fazlasıyla bize benzediğinden belki de bu bölümler sıkıcı geldi. Ama genel olarak Meksika üzerine yazılmış güzel bir kitap. Son bölümdeki yalnızlık üzerine inceleme de güzeldi.
Meksika sadece tekila, panço ve sombrerodan ibaret değil yani..
Aslında bunların dışında benim aklıma Meksika denince şunlar da geliyor; -Juan Rulfo okumam gerektiği, -Rivera'nin duvar resimleri, bol acı ve çikolatayı bir yemekte nasıl harmanladıkları, renkli iplerle yaptıkları örme teknikleri vb.
Octavio Paz bildiğiniz gibi Nobel ödüllü, Yalnızlık Dolambacı da onun en bilinen kitabı.
Bana kitapta ilginç gelen ve üzerine düşündüğüm şeyler oldu. Mesela, Paz sık sık İspanyol sömürgeciliğini diğer Avrupa sömürgecileriyle özellikle İngiliz sömürüsü ile kıyaslıyor ve "tabi ki sömürgecilik kötü ama İspanyollar en azından sömürdükleri uluslara da bazı haklar vermişler" diyor. Bunu uzun uzun açıklıyor.
Azteklerin sahip olduğu dini açıklayıp tarihsel süreçte değişime uğradığını, üst üste eklene eklene büyüdüğünü ve adeta hıristiyanlığın da bunun bir sonucu-tamamlayıcısı olduğunu, bu nedenle Meksikalıların hıristiyanlığı kabulde çok zorlanmadığını iddia ediyor. Başlangıçta İsa'nın köylü halkın gözünde diğer azizler gibi görüldüğünü anlatıyor. (şu an Meksika'nın % 95'i hıristiyan)
Meksika tarihini ve toplumunu merak ediyorsanız mutlaka okuyun, yok merak etmiyor hatta uzağından bile geçmiyorsanız boşverin derim :-)
Bozkurt Güvenç kitabı ikinci dilden yani İngilizceden çevirmiş. Acaba İspanyolcadan çevrilse nasıl olurdu diye merak ettim doğrusu.
Kitap Meksikalı ve Meksika üzerine. Yani Azteklerin kısa tarihinden tutun da Meksika'ya Cortes'in gelişi, İspanyollaşma ve hıristiyanlaşma süreci, bağımsızlığı vb. Bu kısımlar güzeldi ama başta anlattığı Meksika insanı nasıldır, dış görünüşü, tavırları,ruh hali, önemsediği şeyler, Amerika'ya çalışmaya gidişi, orada benliğini kaybetmemeye çalışması vs. fazlasıyla bize benzediğinden belki de bu bölümler sıkıcı geldi. Ama genel olarak Meksika üzerine yazılmış güzel bir kitap. Son bölümdeki yalnızlık üzerine inceleme de güzeldi.
Meksika sadece tekila, panço ve sombrerodan ibaret değil yani..
Aslında bunların dışında benim aklıma Meksika denince şunlar da geliyor; -Juan Rulfo okumam gerektiği, -Rivera'nin duvar resimleri, bol acı ve çikolatayı bir yemekte nasıl harmanladıkları, renkli iplerle yaptıkları örme teknikleri vb.
Octavio Paz bildiğiniz gibi Nobel ödüllü, Yalnızlık Dolambacı da onun en bilinen kitabı.
Bana kitapta ilginç gelen ve üzerine düşündüğüm şeyler oldu. Mesela, Paz sık sık İspanyol sömürgeciliğini diğer Avrupa sömürgecileriyle özellikle İngiliz sömürüsü ile kıyaslıyor ve "tabi ki sömürgecilik kötü ama İspanyollar en azından sömürdükleri uluslara da bazı haklar vermişler" diyor. Bunu uzun uzun açıklıyor.
Azteklerin sahip olduğu dini açıklayıp tarihsel süreçte değişime uğradığını, üst üste eklene eklene büyüdüğünü ve adeta hıristiyanlığın da bunun bir sonucu-tamamlayıcısı olduğunu, bu nedenle Meksikalıların hıristiyanlığı kabulde çok zorlanmadığını iddia ediyor. Başlangıçta İsa'nın köylü halkın gözünde diğer azizler gibi görüldüğünü anlatıyor. (şu an Meksika'nın % 95'i hıristiyan)
Meksika tarihini ve toplumunu merak ediyorsanız mutlaka okuyun, yok merak etmiyor hatta uzağından bile geçmiyorsanız boşverin derim :-)
Bozkurt Güvenç kitabı ikinci dilden yani İngilizceden çevirmiş. Acaba İspanyolcadan çevrilse nasıl olurdu diye merak ettim doğrusu.
1 yorum:
iyi okumalar
bloğumda cekılsım var beklerım *-*
Yorum Gönder