Cumhuriyet dönemi edebiyatının en güçlü eserlerinden kabul edilen bu romanın adını hep duyardım ama nihayet okuduğumda daha önce neden okumadığımı düşünüp kızdım kendime.Kimileri başucu kitabı kabul ederler, haksız da sayılmazlar. Bir kitabı iki defa okumak pek bana göre değil (çünkü sırada okumam gereken kitaplar var)ama bu kitabı bu aralar tekrar okumayı düşünüyorum.
Yazar bireysel ve toplumsal kimlik ve batılılaşma kavramlarını merkeze alarak romanını yazmış.Ben en çok romandaki kişilerin tasvirlerine bayıldım .İnce espriler hiç beklemediğiniz anda karşınıza çıkıyor. Sıkılmadan üstelik çok zevk alarak okursunuz. Tavsiye ederim.
"Saatin kendisi mekan, yürüyüşü zaman, ayarı insandır...Bu da gösterir ki, zaman ve mekan, insanla mevcuttur!"
(9.basım,Dergah yayınları,sayfa 31.)
"Evdekiler açtı ve ben kendimin olsa bile fabrikasının adını bir türlü öğrenemeyeceğim bir otomobilde idim. Üstelik de Büyükdere'ye, rakı içmeye gidiyordum."
(sayfa 195)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder