Perşembe, Mart 28, 2013

Onca Yoksulluk Varken, Emile Ajar (Romain Gary)

"İnsanlar acı çekince gözleri büyür, eskisinden daha anlamlı durur."s.71
Romain Gary okudukça hayranlığım artıyor. Eski yazılarımda da bahsettiğim gibi Emile Ajar takma adıyla yazdığı bu kitap edebiyatçıların "serbest dolaysız anlatım"dediği teknik ile yazılmış. En güzel örneklerinden biri şu;


"Dışardan, kıçınıza tekmeler inince kaçabilirsiniz. Ama böyle bir şey içerden geldi mi kaçmak olanaksızdır. ...Sanki biri oturuverir içime...dışarı çıkabilmek için başımı çarpar dururum, ama beceremem, bacakları olan bir şey değildir bu, insanın hiçbir zaman bacakları olmaz içinde.Bundan söz etmek bana iyi geliyorha, biraz dışarı çıkar gibi oluyor..." s.35

 Eski ve yaşlı bir Yahudi fahişe evinde fahişe (romandaki deyişle kendini savunan kadın)çocuklarına bakmaktadır. Roman Momo(Muhammed'in kısaltılmışı)'nun dilinden anlatılır. Aralarındaki sevgi, bağlılık, vefa romanın temelidir. İçiniz burkularak okursunuz.
Sosyal meselelerin arka planında siyasi durumlar da verilmiştir. Soykırım, arap ya da yahudi düşmanlığı gibi. (uzun zaman Arap olduğumu bilmedim, çünkü kimse beni aşağılamıyordu...s.3)
Fransa'da fahişelerin doğum yapıp çocuk sahibi olmaları yasaktır. Bu nedenle çocukları olunca Madam Rosa gibi bakıcılara belli ücret karşılığında bırakırlar. Hatta bazı çocukları başka aileler evlat edinebilir;
"...Moise bizimle değildi, onunla ilgilenen çocuksuz bir yahudi aile vardı, evlerinde incelemekteydiler onu,evlat edinmeye değer mi değmez mi diye bakıyorlardı. Moise adamların gözüne girmek için öylesine çaba harcıyordu ki bitkin dönüyordu eve... s20.
Filme çekilen ve ülkemizde tiyatrosu yapılan bu romanı da mutlaka okunacaklar listesine almalısınız.

 Türkçesi: Vivet Kanetti, Agora Kitap

Hiç yorum yok: